مرز بندی های داخلی استرالیا چگونه شکل گرفت؟

رادیو SBC استرالیا- در مورد کشور استرالیا معمولا اینگونه معروف است که حدود ۳۰۰ سال پیش توسط اروپایی ها کشف شد و به یک کشور بزرگ تبدیل شد اما در واقعیت این کشور تاریخی ۶۰ هزار ساله با بومیان این سرزمین دارد که معمولا نادیده گرفته می شوند.
مرزبندی داخلی در استرالیا در ابتدا مربوط به نیمه شرقی این کشور بود که نیوساوت ولز نامیده شد و چند دهه بعد مستعمره رودخانه سوان که امروزه استرالیای غربی نامیده می شود به آن اضافه شد.
اما برای شناخت چگونگی مرزبندی داخلی فعلی و تشکیل ایالت ها و قلمروها نیاز به یک بررسی کوتاه تاریخی می باشد که در ادامه به آن پرداخته ایم.

در سده ۱۷ میلادی و در عصر کاوش، کاوشگران اروپایی بخش ‌هایی از سرزمین استرالیا را کشف کردند که Terra Australis Incognita (به معنی سرزمین ناشناخته جنوبی استرالیا) نامیده ‌شد. در سال ۱۶۰۶ میلادی یک مرد هلندی به نام ویلم جانسون، بخش باختری شبه جزیره کیپ یورک را در قسمت شمالی کوئینزلند فعلی را نقشه برداری کرد.
در حدود همان زمان یک کشتی اسپانیایی به فرماندهی لوئیز تورس وارد تنگه ایی شد که بعدها تنگه تورس نامگذاری شد.

در اواخر همان سده، دریانوردان هلندی ساحل غربی استرالیا را کشف کردند و آنرا New Holland به معنی هلند نو نامیدند.
در برخی از کتب تاریخی آمده است که اولین خشکی که هلندی ها از روی کشتی دیدند بندر فعلی فیریمنتل در جنوب شهر پرت می باشد.

در سال ۱۶۴۲ آیل یانسن زون تاسمان، دریانورد هلندی ساحل خشکی تازه‌ای را کشف کرد و آنرا Van Diemen’s Land (سرزمین فَن دیمِن) نامید که امروزه تاسمانی نامیده می‌شود. وی همچنین هزاران مایل از سواحل استرالیا را نقشه‌برداری کرد. نقشه ناتمام او از هلند نو نشان می‌دهد که او تصور می‌کرده، سرزمین استرالیا به پاپوآ گینه نو در شمال استرالیا متصل است.

ویلیام دمپیر نخستین بریتانیایی بود که پا به خاک استرالیا گذاشت. وی در سال ۱۶۸۴ میلادی وارد ساحل شمال باختری استرالیا شد. شدت خشکی و بیابانی بودن منطقه باعث شد او فکر کند که این سرزمین تازه، جای خوبی برای بازرگانی یا زندگی نیست و این تصور باعث شد تا هنگام ورود کاپیتان جیمز کوک بریتانیایی به ساحل خاوری استرالیا در سال ۱۷۷۰ اروپایی‌ها دست به اکتشاف در جای دیگری از استرالیا نزنند.
دولت بریتانیا در آن زمان کاپیتان کوک را برای اکتشاف در اقیانوس آرام جنوبی راهی سفر کرده بود.
وی با ورود به استرالیا سواحل شرقی استرالیا را نقشه‌برداری کرد. کشتی او به نام Endeavour در خلیج بوتانی پهلو گرفت که امروزه در جنوب سیدنی قرار دارد.
جیمز کوک این سرزمین را New South Wales نامید و آنجا را قلمرو پادشاه جرج سوم اعلام کرد.

استرالیا از این جهت که نخستین ساکنان اروپایی آن محکومان بوده‌اند منحصر به فرد است. پس از آنکه آمریکا استقلال خود را از بریتانیا بدست آورد بریتانیا دیگر نمی‌توانست محکومان خود را به آنجا بفرستد بنابراین ظرفیت زندان‌های بریتانیا پر شد. در سال ۱۷۸۶ بریتانیا تصمیم گرفت که برخی محکومان خود را به مستعمره تازه نیو ساوث ولز بفرستد یا به معنی ساده تر این مکان تبدیل به زندان و تبعیدگاه انگلستان شد.
یکی از معروف ترین سریالهای تاریخی که در این مورد ساخته شده و در ایران نیز پخش شده است سریال استرالیایی در برابر باد Against the Wind می باشد که در سال ۱۹۷۸ ساخته شد و قصه انتقال محکومان و انقلابیون ایرلندی به سرزمین استرالیا را راویت می کرد.

اولین مستعمرات امپراتوری بریتانیا در قاره استرالیا مستعمره کیفری نیو ساوت ولز بود که در سال 1788 تأسیس شد و مستعمره رودخانه سوان (که بعداً به استرالیای غربی تغییر نام داد) در سال 1825 تأسیس شد. طی چند دهه بعد، مستعمرات نیوزلند، کوئینزلند، استرالیای جنوبی، سرزمین ون دیمن (که بعداً تاسمانی نام گرفت) و ویکتوریا از دل نیو ساوت ولز ایجاد شدند.

در طی چند دهه استرالیا با رشد و توسعه قابل توجهی روبرو شد، از جمله کشف طلا در دهه 1850، که منجر به هجوم کاشفان طلا و افزایش مهاجرت شد.
بدلیل اینکه اکثر معادن طلا و سنگ آهن در استرالیای غربی قرار داشت این منطقه قدرت بیشتری گرفت بطوری که مرزهای این بخش از استرالیا تا به امروز دست نخورده باقی مانده است و به مرور قدرت نیوساوت ولز کاهش یافت و به سرزمین های کوچکتری تقسیم شد و در اواخر دهه 1800 مستعمرات جداگانه در این قاره به سمت خودمختاری حرکت کردند.

در 1 ژانویه 1901 این مستعمرات به استثنای نیوزلند، به ایالت های مشترک المنافع تبدیل شدند و باعث شد استرالیای فدرال تاسیس شود.
از زمان تاسیس فدراسیون، مرزهای داخلی عمدتاً ثابت مانده است به جز ایجاد برخی مناطق با خودمختاری محدود مانند قلمرو شمالی که از استرالیای جنوبی پدیدار شد.
برای اداره مرکز وسیع و کم جمعیت استرالیا. در ابتدا این بخش به استرالیای مرکزی و استرالیای شمالی و سپس با ادغام سریع آن‌ها، قلمرو شمالی شکل گرفت.
منطقه پایتخت استرالیا، یعنی کانبرا یک منطقه فدرال است که در داخل نیو ساوت ولز شکل گرفت.
دلیل بوجود آمدن کانبرا اختلاف بین ملبورن و سیدنی بر سر پایتختی استرالیا بود که با تفاهم ایجاد شده تصمیم بر شهری غیر از آنها برای پایتختی شد و به همین دلیل قلمرو پایتخت یعنی کانبرا تاسیس شد.

در همان زمان، کوئینزلند تلاش کرد تا مرزهای خود را به گینه نو گسترش دهد اما مقامات بریتانیا این درخواست را رد کردند اما بعداً مالکیت پاپوآ گینه نو را به دولت فدرال استرالیا واگذار کردند.
همچنین انگلستان پس از جنگ جهانی اول مالکیت جزیره نائورو را که تحت صلاحیت مشترک استرالیا-بریتانیا-نیوزیلند قرار داشت را به استرالیا واگذار کرد.
این مناطق در اواسط قرن بیستم به کشورهای مستقل نائورو و پاپوآ گینه نو تبدیل شدند و از مالکیت استرالیا خارج شدند.

نقشه فعلی استرالیا و مرزبندی داخلی آن امروزه شامل شش ایالت نیوساوت ولز، ویکتوریا، کوئینزلند، تاسمانیا، استرالیای جنوبی و استرالیای غربی و دو قلمرو شمالی و پایتخت می شود که استرالیای غربی به عنوان بزرگترین ایالت این کشور مرزهای خود را از زمان تاسیس یعنی سال ۱۸۲5 دست نخورده باقی مانده است.

گردآوری شده توسط: رادیو اس بی سی استرالیا
Copyright © Radio SBC Australia. All Rights Reserved
Seven Broadcasting Corporation