یک حزب سیاسی در استرالیا چگونه به قدرت می رسد.

رادیو SBC استرالیا- کشور استرالیا به عنوان ششمین کشور بزرگ دنیا دارای نظام پادشاهی مشروطه یا پارلمانی فدرال است که پادشاه انگلستان به عنوان پادشاه نمادین این کشور محسوب می شود اما هیچگونه قدرت سیاسی را در استرالیا در اختیار ندارد.
استرالیا دارای ۶ ایالت و دو قلمرو می باشد که هر کدام از آنها دارای نخست وزیر و پارلمان خود هستند و قوانین خود را در سرزمین هایشان اجرا می کنند اما یک دولت مرکزی فدرال نیز به عنوان دولت مرکزی بر سر کار می باشد که هر سه سال یکبار انتخابات سراسری را برای بدست آوردن قدرت توسط احزاب را تجربه می کند.

دولت فدرال استرالیا چگونه تشکیل و نخست وزیر انتخاب می شود؟

قدرت سیاسی در استرالیا معمولا بین دو حزب کارگر و لیبرال دست به دست می شود و با انتخاب اکثریت یک پارلمان، رهبر حزب پیروز بصورت اتوماتیک به عنوان نخست وزیر قدرت را در دست می گیرد، با اینکه احزاب دیگری نیز در این کشور وجود دارد اما آنها معمولا نقش ائتلاف در قدرت را بازی می کنند.
مجلس نمایندگان استرالیا دارای ۱۵۱ کرسی می باشد که یک حزب برای تشکیل دولت اکثریت باید حداقل ۷۶ کرسی را به دست آورد.

دو گروه سیاسی بر طیف سیاسی استرالیا تسلط دارند و یک سیستم دو حزبی را بالفعل تشکیل می دهند. یکی حزب کارگر استرالیا (ALP)، یک حزب چپ میانه است که به طور رسمی با جنبش کارگری استرالیا مرتبط است. این حزب که در سال 1893 تشکیل شد، از سال 1901 به عنوان یک حزب اصلی فدرال بوده و از زمان انتخابات فدرال 1910 یکی از دو حزب اصلی بوده است. در حال حاضر به غیر از ایالت تاسمانی مابقی ایالت ها و قلمروهای استرالیا یعنی ویکتوریا، کوئینزلند، استرالیای جنوبی، استرالیای غربی، قلمرو شمالی، قلمرو پایتخت و همچنین دولت فدرال استرالیا توسط حزب کارگر اداره اداره می شود.

دومین حزب بزرگ استرالیا یعنی حزب لیبرال، بر خلاف حزب کارگر معمولا امکان تشکیل دولت مستقل را تدارد و محبور به ائتلاف با احزاب کوچکتر می شود تا بتواند کرسی های مورد نیاز در پارلمان را بدست آورد برای همین به حزب ائتلافی نیز شهرت دارد . حزب اصلی این گروه حزب راست میانه لیبرال است. حزب لیبرال شکل مدرن یک گروه محافظه کار است که از زمان ادغام حزب محافظه کار و حزب تجارت آزاد به حزب لیبرال مشترک المنافع در سال 1909 وجود داشته است پ شکل مدرن آن توسط رابرت منزیس در سال 1944 تأسیس شد و فلسفه حزب عموماً بر اساس محافظه کاری لیبرال است.

هر نخست وزیر منتخب استرالیا از سال 1910، یکی از اعضای حزب کارگر یا حزب ائتلاف (متشکل از حزب لیبرال مشترک المنافع، حزب ملی گرای استرالیا و حزب استرالیای متحد) بوده است.
حزب ملی‌ها معمولا در انتخابات برای تعداد محدودی از کرسی‌ها رقابت می‌کنند و عموماً بطور مستقیم با حزب لیبرال رقابت نمی‌کنند. ایدئولوژی این حزب عموماً از نظر اجتماعی محافظه‌کارتر از حزب لیبرال است. در سال 1987، حزب ملی در کمپین Joh for Canberra یک نامزدی ناموفق برای پست نخست وزیری به تنهایی انجام داد. با این حال، به طور کلی تمایلی به تبدیل شدن به حزب اکثریت در ائتلاف نداشته است و به طور کلی درک می شود که نخست وزیر استرالیا یکی از اعضای حزب کارگر یا لیبرال خواهد بود.

دیگر حزب بزرگ استرالیا که حزب سبزها نام دارد معمولا متنایل به حزب کارگر می باشند و تفکرات چپی تندتری نسبت به حزب کارگر دارند و در سالهای اخبر بدلیل داشتن چند کرسی در پارلمان از قدرت چانه زنی خود به نفع کارگر استفاده می کند.
تشکیل احزاب سیاسی در استرالیا کاملا قانونی و برای همه افراد امکان پذیر است و گاها دیده می شود احزابی با اسمهای عجیبی مانند حامیان ماری جوآنا یا شکارچیان تشکیل می شوند که در واقع نه طرفدار زیادی دارند نه امکان بدست آوردن حتی یک کرسی در پارلمان.

اما از می سال ۲۰۲۲ که حزب کارگر بعد از حدود یک دهه قدرت سیاسی و دولت را در استرالیا به دست آورد یک پدیده نه چندان جدید یعنی نمایندگان مستقل با بدست آوردن کرسی در پارلمان شکل جدیدی از چانه زنی در مجلس را بوجود آوردند که معمولا به سمت حزبی متمایل می شوند که نفعی برای خودشان یا منطقه نمایندگی شان داشته باشد.

در نظام سیاسی استرالیا به جز برای پست نخست وزیری، هر فرد متولد خارج استرالیا امکان ورود به سیاست را دارد و منعی برای فعالیت سیاسی بخاطر محل تولد خود ندارد.

خبر: رادیو اس بی سی استرالیا
Copyright © Radio SBC Australia. All Rights Reserved
Seven Broadcasting Corporation