رادیو SBC استرالیا- کلر اونیل وزیر کشور استرالیا در نشست نیروی کار در سیدنی گفت که سیستم مهاجرت استرالیا “ناکارآمد، شکسته و عقب افتاده” است و به شدت نیاز به یک بازنگری اساسی و همجنین ساده سازی اساسی دارد و از هشت اولویت دولت فدرال کارگر رونمایی کرد که بازنگری در برنامه های مهاجرتی استرالیا را شکل خواهد داد.
خانم اونیل می گوید: مشکل اینجاست که آمدن به استرالیا با ویزاهای موقت برای یک مهاجر با مهارت نسبتا کم بسیار آسان است، اما برای مهاجران دائمی با مهارت های بالا بسیار دشوار و کند است و جذابیتی در آن وجود ندارد. این اتکا به مهاجرت موقت که امروز داریم، پیامدهای اجتماعی و اقتصادی عظیمی برای کشور بوجود آورده است.
خانماونیل دولت لیبرال و وزیر کشور دولت سابق را مقصر شکست سیستم مهاجرتی در یک دهه گذشته دانست و از تغییر خیره کننده مهاجرت دائم به سمت تمرکز بر ویزاهای موقت ابراز تاسف کرد و گفت شرایط بحرانی در تامین نیروی کار نتیجه سهل انگاری و عدم برنامه ریزی و استراتژی در طول سالیان متمادی ( یک ده گذشته) بوده است.
خانم اونیل که در نشست سران نیروی کار AFR در سیدنی حضور داشت، گفت: سیستم مهاجرت استرالیا خراب است، غیراستراتژیک، پیچیده، گران و کند است و ایجاد اصلاحات ساختاری در اندازه و دامنه برای ایجاد تعادل مجدد در برنامه های مهاجرت موقت و دائم و همچنین اصلاح سیستم پیچیده مدیریتی که استرالیا را به مقصدی غیرجذاب برای مهاجران بالقوه تبدیل می کند، مورد نیاز است.
وی افزود که مهاجران بسیار ارزشمندی که امروز دنیا برای آنها میجنگد، با تاخیر بوروکراتیک در آمدن به استرالیا مواجه هستند اما دیگر کشورها فرش قرمز جذاب پهن می کنند. ما نمیتوانیم اجازه دهیم این کار ادامه پیدا کند و دولت ما قصد ندارد که در این نبرد شکست بخورد. ما باید این پیچیدگی در قوانین مهاجرتی استرالیا را کاهش دهیم.
به گفته کارشناسان، مهاجرت خالص به استرالیا نقش مهمی در رشد اقتصادی این کشور و اجتناب از رکود اقتصادی در تقریبا ۳۰ سال گذشته داشته است. اما خالص مهاجرت دائمی نیروهای متخصص و ماهر به استرالیا در دو دهه گذشته به حدود ۳۰ هزار نفر در سال رسیده است، در حالی که تعداد مهاجرت با ویزاهای موقت به ۱.۹ میلیون مهاجر امروزی رسیده است.
خانم اونیل در مورد اولویت های بازنگری برنامه های مهاجرت استرالیا گفت که دولت در حال بررسی “هشت تغییر بزرگ” است که مدل جدیدی را برای مهاجرت ایجاد می کند که با تعریف روشن از چرایی وجود سیستم مهاجرت پشتیبانی می شود.
اوی افزود: تغییرات برنامه ریزی شده لزوما به معنای ورود مهاجران بیشتر نیست، اما برای هماهنگ کردن زیرساخت ها و نیازهای مسکن و ارائه مهارت ها به مناطق منطقه ای و مشاغل کوچک، باید با دولت های ایالتی همکاری کرد. وی استدلال کرد که دولت باید در حوزه مهاجران و استفاده از پتانسیل دانشجویان بین المللی بهتر شود، نه اینکه بنشیند و ببیند چه کسی ما را انتخاب می کند. خانم اونیل گفت: ما باید نیازهای بازار کار، سیستم آموزشی و سیستم مهاجرت را هماهنگ و ادغام کنیم. ما باید پتانسیل خود برای مهاجران را باز کنیم که بخشی از این امر بهبود سرعت و سهولت شناخت مهارتهای موجود مهاجران هنگام ورود آنها و تلاش برای کمک در ارائه پشتیبانی به آنها است.
خانم اونیل در پایان گفت که او میخواهد یک “سند معماری” تا ماه اپریل ارایه شود تا شرایط و چشم انداز جدیدی در سیستم مهاجرتی استرالیا ایجاد گردد.