استاد دانشگاه سیدنی، قدمت مهاجرت انسان های اولیه را به چالش کشید.

رادیو SBC استرالیا- خاستگاه انسان در آفریقاست، اما اینکه اجداد اولیه ما دقیقاً چه زمانی این قاره را ترک کردند و چگونه در سراسر جهان گسترش یافتند، سالهاست که مورد بحث باستان شناسان بوده است.
یکی از موارد تائید باستان شناسان در مورد تاریخ مهاجرت انسان های اولیه به بومیان استرالیا بازمی گردد که از حدود ۴۰ تا ۶۰ هزار سال پیش از طریق آسیا وارد سرزمین استرالیای فعلی شده اند اما حال خانم کیرا وستا‌وی دانشیار دانشگاه مک کواری سیدنی تاریخ مهاجرت انسانهای مدرن اولیه را به چالش کشیده است.

دو فسیل کشف شده جدید در غار تام پا لینگ در شمال لائوس حاکی از آن است که هومو ساپینس‌ (گونه مدرن انسان اولیه) حدود ۸۶ هزار سال پیش در این منطقه زندگی می کرده است.
این یافته، این ایده غالب را که مسیر مهاجرت انسان در سراسر جهان بصورت خطی بوده و در حدود ۵۰ تا ۶۰ سال پیش در یک موج انجام شده است را به چالش کشیده است.

خانم کیرا وستاوی دانشیار دانشگاه مک کواری سیدنی و نویسنده این مطالعه می گوید: احتمال این است که مهاجرت اولیه انسان از آفریقا ناموفق بوده باشد، اما این امر از این واقعیت که انسان مدرن اولیه تا این زمان به این منطقه رسیده بود که یک دستاورد قابل توجه است را منحرف نمی کند.

اما تجزیه و تحلیل DNA جمعیت‌های انسانی امروزی از این فرضیه حمایت می‌کند که انسان‌های مدرن اولیه حدود 50000 تا 60000 سال پیش آفریقا را ترک کردند و باستان‌شناسان فکر می‌کردند که اجداد اولیه ما احتمالاً سواحل و جزایر را از طریق جنوب شرقی آسیا به سمت استرالیا دنبال می‌کردند.
با این حال، تعداد فزاینده‌ای از بقایای انسان‌های مسن‌تر کشف‌شده در چین و منطقه شام نشان می‌دهد که این فصل در داستان انسان، پیچیده‌تر از آن چیزی است که تصور می‌شد.

خانم وستاوی می گوید: مهاجرت 50000 تا 60000 سال پیش که به مخزن ژن فعلی ما کمک می کند ممکن است اولین بار نبوده باشد و ممکن است مهاجرت‌های قبل از آن نیز وجود داشته باشد که موفقیت‌آمیز نبوده است.
دو فسیل کشف شده در در غار تام پا لینگ لائوس که قطعه‌ای از استخوان پا و قسمتی از جلوی جمجمه یافته های جدیدی را ارایه می دهد.
این سایت باستان شناسی در سال 2009 با کشف بقایای جزئی یک جمجمه کشف شد.

علاوه بر آخرین یافته‌ها، دو استخوان فک، یک دنده نیز در این مکان کشف شده‌اند و ویژگی‌های فیزیکی این بقایا همگی نشان می‌دهد که متعلق به انسان‌های اولیه مدرن هستند که هزاران سال پیش از تصور فعلی ما در این مکان زندگی می کرده اند.
اما تعیین قدمت فسیل های کشف شده در این سایت بسیار دشوار بود. آن‌ها برای تاریخ‌گذاری توسط رادیوکربن بسیار قدیمی بودند.

همچنین طبق گفته کیرا وستاوی، غار تام پا لینگ بخشی از میراث جهانی یونسکو است و به این معنی است که فسیل‌های کشف شده را نمی‌توان مستقیماً تاریخ‌گذاری کرد، زیرا قوانین کشور لائوس باعث حفاظت شدید از این منطقه شده است.

اما تیم درگیر در این مطالعه که یافته هایشان روز سه‌شنبه در مجله Nature Communications منتشر شد از دو تکنیک مختلف برای تخمین سن فسیل‌ها استفاده کردند.
محققان درخشندگی را در کانی‌های کوارتز و فلدسپات در لایه رسوبی اندازه‌گیری کردند، روشی که نشان می‌دهد چقدر از زمانی که یک ماده‌ با مواد معدنی کریستالی گرم شده و در معرض نور خورشید قرار گرفته است، می‌گذرد.

در این مطالعه تخمین زده می شود که این دو فسیل بین 68000 تا 86000 سال قدمت داشته باشند و قطعه استخوان ساق پا قدیمی ترین یافته است.

یافته های جدید علاوه بر زیر سوال بردن جدول زمانی مهاجرت اولیه انسان، تفکرات متعارف را نیز به چالش می کشد که اولین سفرهای انسان در منطقه شامل دور زدن خطوط ساحلی و مکان های جزیره ای مانند سوماترا، فیلیپین و بورنئو بوده است.

کیرا وستا‌وی می گوید که این تیم انتظار دارد فسیل های انسانی بیشتری را در منطقه منطقه کشف کند. سایت تام پا لینگ یکی از پنج مکان دیگر (پیدا شده) در آن منطقه است که همگی حاوی شواهد انسانی هستند.

خبر: رادیو اس بی سی استرالیا
Copyright © Radio SBC Australia. All Rights Reserved
Seven Broadcasting Corporation